Het mondmasker van uw personeel: voordeel van alle aard?

Alle vergoedingen die een werkgever aan zijn personeel betaalt omwille van de arbeidsrelatie (als vergoeding voor de arbeid dus) is belastbaar als loon. Dat kan om geld gaan, maar ook om goederen waarover het personeelslid mag beschikken. Het meest klassieke voorbeeld is dat van de bedrijfswagen.

Als de werkgever aan de werknemer een vergoeding betaalt voor kosten die de werknemer droeg maar die eigenlijk ten laste zouden moeten komen van de werkgever, dan zijn die niet belastbaar. Bijvoorbeeld het personeelslid dat zijn eigen telefoon gebruikt om klanten of collega's op te bellen. Die vergoeding is een kost eigen aan de werkgever en de terugbetaling daarvan is niet belastbaar.

Waar moet u als Belgische inwoner een mondmasker dragen?

U moet het dragen in winkels, op sommige drukbezette openbare plaatsen (heel wat steden verplichten het dragen van een mondmasker op grote delen van hun grondgebied), openbaar vervoer, ...

Ook op het werk? In principe moeten werknemers, indien enigszins mogelijk, thuis blijven en aan telewerk doen. Als het onmogelijk is om het werk van thuis uit te voeren, dan moet de werkgever al het nodige doen om de werknemer zo veilig mogelijk aan het werk te zetten.

Het lijkt wat verrassend, maar er is geen algemene directe verplichting voor de werkgever om het dragen van mondmaskers op te leggen aan het personeel. De werkgever moet, aldus de Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid Arbeid en Sociaal Overleg “met respect voor de regels van het sociaal overleg in de onderneming, de nodige preventiemaatregelen nemen zodat zijn werknemers veilig kunnen werken” (https://werk.belgie.be/nl/faqs/vragen-en-antwoorden-coronavirus).

Maar diezelfde overheidsdienst is wel van mening dat als uit een risicoanalyse blijkt dat mondmaskers noodzakelijk zijn om besmetting te voorkomen, de werkgever verplicht is om mondmaskers te verstrekken. De meeste juristen zijn van mening dat een werknemer dat niet kan weigeren.

Let wel, er zijn tal van sectoren waar het dragen van mondmasker door personeel wèl een verplichting is. We denken dan aan horecapersoneel of personeel dat in contact staat met klanten.

Verplichting dus ...

In de gevallen dat er een verplichting is om mondmaskers aan te bieden, is er dus duidelijk sprake van een kost eigen aan de werkgever. Dat zou tot de conclusie moeten leiden dat:

als de werkgever de mondmaskers aanbiedt aan het personeel, die geen voordeel kan vormen voor de werknemer, en

als de werknemer ze zelf koopt en de werkgever ze terugbetaalt, er sprake zou zijn van de terugbetaling van kosten eigen aan de werkgever die niet belastbaar zouden mogen zijn in hoofde van het personeel.

Aan het veelvuldig gebruik van het woordje “zou” merkt u dat er ergens een kink in de kabel zit.

De fiscus ziet het anders

De fiscus heeft aan de problematiek van de mondmasker een circulaire gewijd waarin ze haar standpunt over mondmasker duidelijk maakt.
Als de werkgever mondmaskers aanbiedt aan het personeelslid, dan geeft dat nooit aanleiding tot een voordeel van alle aard. Ongeacht waar het personeelslid die mondmaskers draagt. In theorie zou er wel sprake zijn van een voordeel van alle aard als het personeelslid de mondmaskers draagt in de winkelwandelstraat in Brussel (ze zijn daar verplicht) of zelfs op het openbaar vervoer op weg naar het werk. Het personeelslid draagt dat mondmasker dan eigenlijk in zijn privétijd en heel theoretisch gezien is dat dan een voordeel van alle aard...

Maar omgekeerd, stel dat u een handelszaak heeft en u heeft onvoldoende mondmaskers in voorraad voor het personeel dat in contact staat met klanten... dan zou het natuurlijk handig zijn dat u aan uw personeel zegt “koop zelf je mondmaskers en ik betaal ze wel terug”.
En dan zegt de fiscus, u mag ze wel terugbetalen maar dat is geen kost eigen aan de werkgever en bijgevolg moet u de vergoeding als loon behandelen.

De puntjes op de “i”

Er is toch wel wat kritiek op dit standpunt. Vele juristen menen dat het standpunt gewoon onjuist is omdat een werkgever gewoon verplicht is om zijn personeel het materiaal te geven waarmee ze moeten werken. Ofwel gebeurt dat in natura, ofwel door het materiaal dat het personeel aankocht terug te betalen.

Wil u veilig spelen, dat doet u er dus goed aan om die mondmaskers zelf ter beschikking te stellen. De fiscus voegt er nog wel aan toe dat de hoeveelheid maskers die u aanbiedt in verhouding moeten staan tot de noden.

Anderzijds als het om herbruikbare mondmaskers gaat en u vraagt uw personeel om ze zelf te wassen, dan mag u daar een forfaitaire, niet belastbare vergoeding voor toekennen van 0,20 euro per week. Wie het kleine niet eert, ...